Szczerość?!

Puste myśli, wylane łzy, zaschnięte rany. Początek mojej historii jest zbyt bolesny. Ciągłe powroty do przeszłości i brak zrozumienia w teraźniejszości. Pozostały mi same wspomnienia, które odchodzą, chowane za pierzyną bezwzględnej mgły.

***

Każdego dnia napotykam na swojej drodze miliony pytań. Zagadek, nad którymi często muszę zasiadać. Z pomocą  moich przyjaciół odnajduję odpowiedzi na wiele z nich, lecz dla mnie to za mało. Chcę więcej. Chciałabym na kilku stronach tego bloga, opowiedzieć wam moją historię. Osobiste przeżycia przelane na ‘kartki papieru’ odchodzą w zapomnienie. Chcę zapomnieć. Na nowo odkrywać świat to moje marzenie. Zakańczając bloga nie będzie mnie wśród was. Odległe kraje wołają o pomstę mej duszy. Nie obawiajcie się. Po tych słowach pomyślicie: wariatka, chora, zgłosić trzeba ją na policje, czy zamknąć w psychiatryku. A ja jestem zwykłą, skromną siedemnastolatką, która chce Wam udowodnić, że w jej wieku da się wiele przeżyć. Chciałabym opisać Wam przygody mojego życia, moje skromne przemyślenia na otaczający nas świat. Potrzebuję spowiednika. Po wielu namysłach został nim Internet i ten oto blog. Nie szukam u Was zbawienia dla swej podłej duszy. Proszę o kilkanaście minut zainteresowania przemyśleniami.

Na początek zajmę się tym co wszystkich nurtuje: homoseksualizm.

Pierwsze skojarzenie: yaoi. Dzięki dziewczynom z mojej klasy poczułam, co tak naprawdę znaczy być gejem. Ich zafascynowanie tym tematem dało mi dużo do myślenia i dlatego chciałabym podzielić się z wami moją opinią. Gdyby nie one nie zajęłabym się w ogóle tą tematyką. Czytuję sporo bromance’ów z udziałem 1D, przypadły mi do gustu. Miłość między mężczyznami jest na pozór błaha i chamska, ale kryje w sobie subtelność. Delikatność, której nie zaznamy. Czytając to słowo, narzuca się sam ciąg skojarzeń. Często bywa on błędny względem rzeczywistości. W dzisiejszym homoseksualizmie nie ma nic strasznego. Nie potrzeba 'legalizacji' tych związków, gdyż one z biegiem czasu same wypłyną nam na przeciw.  Kolorowe flagi, parady, geje - tylko takie słowa kojarzą się z ich stanem ducha. Według religii państwa, w którym żyjemy jest to skrzywienie umysłowe i emocjonalne. Ale ja stanowczo mówię temu  NIE! Zaprzeczam każdą komórką mojego ciała! Może wam się to wydawać dziwne i czemu bronię tych ludzi. Sama po części nie wiem, ale z drugiej strony jestem z nimi związana. Tak, oficjalnie mogę się do tego przyznać. Moja natura jest pokręcona. Jestem biseksualistką i lubię kontrowersje z tym związane. Uważam, że homoseksualizm jest nowością w tych czasach i za niedługo każdy zacznie go uznawać za normalność. To co teraz jest antyspołeczne, niereformowalne, lecz z  biegiem czasu ulega przekształceniu psychicznemu na rzecz dobrą. 

Na koniec mojej krótkiej wypowiedzi chciałabym zostawić was z pytaniem, a co Wy moje drogie sądzicie o całym homoseksualizmie? Nie bójcie się wyrażać swojej opinii! Lubię kontrowersje, ale umiem docenić zdanie drugiego człowieka. Jeżeli macie pomysły na kolejne notki, czy jakieś pytania zadawajcie je w komentarzach! <3

***

Bardzo dziękuję, że przeczytałyście ten pierwszy post. Szczególnie chciałabym podziękować @Jbluvsbabycakes a.k.a Caroline, za twoją wytrwałość w wiarę w homoseksualizm i we mnie. <3 Kocham Cię najmocniej. Nie wiem, czy pojawi się kolejny, czy nie. Mam nadzieje, że tematyka tak odmiennego bloga od innych, spodoba się wam.